MICHAIL WLADIMIROVICZ SZIDLOVSKI
Michaił Władimirowicz Szydłowski (20 lipca (1 sierpnia) 1856 - 14 stycznia 1921) był rosyjskim dowódcą wojskowym, dowódcą eskadry sterowców w I wojnie światowej, najbliższym współpracownikiem I. I. Sikorskiego w dziedzinie inżynierii lotniczej. Generał dywizji.
Pochodził z rodziny Szydłowskich. Był potomkiem generała majora Fiodora Szydłowskiego, który został pozbawiony praw i majątku w konflikcie z A.D. Mienszikowem.
Michaił Szydłowski jest absolwentem Korpusu Kadetów Marynarki Wojennej i Wojskowej Akademii Prawniczej. Po przejściu na emeryturę podjął pracę w Ministerstwie Finansów. Był członkiem Rady Państwa Imperium Rosyjskiego. Od 1900 r. był rzeczywistym radcą stanu.
Został wybrany na Prezesa Zarządu Spółki Akcyjnej Rosyjsko-Bałtycka Fabryka Wagonów. Kierował produkcją pierwszych rosyjskich samochodów, znanych pod nazwą "Russo-Balt".
W 1912 r. otworzył filię zakładu w Petersburgu. W sierpniu 1913 r. w zakładzie rozpoczęto prace nad stworzeniem ciężkiego samolotu "Ilja Muromiec".
Szydłowski, widząc nieefektywność samolotów w czasie wojny, zaproponował połączenie ich w jedną eskadrę na wzór eskadry okrętów marynarki wojennej. W wyniku raportu Szydłowskiego wydano rozkaz sformowania eskadry 10 sterowców bojowych i 2 szkoleniowych "Ilja Muromiec".
W grudniu 1914 r. Shidlovsky został powołany do czynnej służby wojskowej rozkazem cesarza w stopniu generała-majora i mianowany dowódcą eskadry sterowców "Ilja Muromiec". Eskadra Szydłowskiego, utworzona specjalnie w celu wykorzystania słabości mocarstw centralnych w przestrzeni powietrznej na froncie wschodnim, stała się jednostką wyjątkową. Po raz pierwszy eskadra została użyta w walce 15 lutego 1915 r., kiedy to wystartowała z bazy w Jabłonnie i uderzyła na niemiecką bazę wojskową w Prusach Wschodnich. Od tego czasu do rewolucji listopadowej 1917 r. eskadra Szydłowskiego wykonała ponad 400 uderzeń na Niemcy i kraje nadbałtyckie.
W 1915 r. Shidlovsky nadzorował produkcję pierwszego rosyjskiego silnika lotniczego. W tym samym roku został odznaczony Orderem św. Włodzimierza II klasy. W kwietniu 1917 r. oskarżono go o niekompetencję, usunięto ze stanowiska i odwołano do Piotrogrodu, a 20 czerwca został zwolniony ze służby na podstawie petycji.
Według jednej z wersji Michaił Władimirowicz Szydłowski i jego 18-letni syn zostali zastrzeleni przez żołnierzy w sierpniu 1918 r. podczas przekraczania granicy fińskiej. Jednak w aktach karnych nr 9964 archiwum Zarządu FSB na Petersburg i obwód leningradzki znajduje się informacja, że w 1919 r. został on aresztowany przez WCzK pod zarzutem szpiegostwa i rozstrzelany 14 stycznia 1921 r.
W 1998 r. został zrehabilitowany jako osoba niesłusznie represjonowana