Iwan Ksenofontowicz Ksenofontow (ros. Иван Ксенофонтович Ксенофонтов) urodził się 29 sierpnia 1884. W przeszłości nosił nazwisko Iwan Kraikow. O jego wczesnych latach nic nie wiadomo poza tym, że pochodził z rodziny etnicznych Greków Pontyjskich. Wśrod bolszewików pojawił się w 1903 roku.
Służył na Łotwie w 15 Pułku Strzelców Cesarskiej Armii Rosyjskiej w latach 1906-1909, a w późniejszym czasie zajął się rabunkową działalnością gospodarczą na rzecz partii za co trafił do więzienia. Zwolniony w wyniku wybuchu wojny, gdzie walczył z II Armii Frontu Zachodniego będąc jednym z organizatorów ruchu bolszewickiego w armii rozkładając ją od wewnątrz.
Pod koniec 1917 roku został mianowany przez Feliksa Dzierzyńskiego jego jednym z najbliższych zastępców po tym, jak dał poznać swoje talenty jako przewodniczący Najwyższego Trybunału Rewolucyjnego. Jego pierwsza spektakularna akcja, w której odniósł zwycięstwo to zmiażdżenie powstania w Kronsztadzie i likwidacja wielu frakcji, partii i stowarzyszeń anybolszewickich. Pełnił też funkcję przewodniczącego Specjalnego Trybunału Czeka i Najwyższego Trybunału Wszechrosyjskiego Centralnego Komitetu Wykonawczego.
W latach 1921-1925 był chargé d'affaires KC Partii i szefem Wydziału Operacyjnego OGPU]. Zajmował się głównie walkami z ruchami nacjonalistycznymi Kaukazu i Azji Środkowej, gdzie walczył z muzułmańskimi partyzantkami. W swojej karierze zdecydowanie przeszedł na stronę Stalina stając się jego zaufanym donosicielem. W służbach określano go jako „kret”, gdyż chodzą słuchy, że powołał specjalne Biuro Kontroli Partii, któ®e bezpośrednio zdawało relację o sytuacji i nastrojach w partii i organach bezpieczeństwa.
Na codzień był niezwykle miłym i uprzejmym mężczyzną mającym wielką słabość do sztuki, co nie znaczy, że unikał torturowania oskrarżonych i gwałcenia kobiet. Zmarł 23 marca 1926 roku na raka żołądka w 1926 roku w wieku 42 lat cierpiąc przed śmiercią niewyobrażalny ból.
opracowano na podstawie artykułu LINK