IWAN PANFOLOWICZ BIELOW
Iwan Panfiłowicz Biełow urodził się 15 czerwca 1893 r. we wsi Koliniczewo, w powiecie czerepowieckim, w guberni nowogrodzkiej. Brał udział w I wojnie światowej w stopniu podoficera. Od lutego 1917 r. był lewicowym socjalistą. I.P. Biełow został wybrany na przewodniczącego Komitetu Żołnierskiego 1. rezerwowego syberyjskiego pułku strzelców w Taszkiencie, którym dowodził w czasie powstania zbrojnego w Taszkiencie w październiku 1917 r.; członek Rady Taszkienckiej w latach 1917-1919; członek Centralnego Komitetu Wykonawczego Turkiestanu w latach 1918-1921.
W 1918 r. - komendant twierdzy i szef garnizonu w Taszkiencie. Odegrał jedną z kluczowych ról w stłumieniu antysowieckiej rebelii w Taszkiencie, kierowanej przez Osipowa w styczniu 1919 r. Po stłumieniu buntu opuścił lewicową Socjalistyczną Partię Rewolucyjną i wstąpił do partii bolszewickiej.
Od kwietnia 1919 r. Biełow był naczelnikiem wojsk Republiki Turkiestańskiej. W okresie od stycznia do lipca 1920 r. Biełow był szefem 3 Dywizji Strzelców Turkiestańskich w Semirechach. Od sierpnia 1920 r. do września 1921 r. był dowódcą Grupy Wojsk Buchary, przeprowadził operację przeciwko Emiratowi Buchary.W latach 1921-1922 - dowódca dywizji w tłumieniu buntów na Kubaniu. Ukończył wyższe studia akademickie (1923), następnie dowodził korpusem piechoty, był pomocnikiem dowódcy wojsk Moskiewskiego, potem Północnokaukaskiego Okręgu Wojskowego. Od listopada 1927 r. - dowódca oddziałów Północnokaukaskiego Okręgu Wojskowego.Od 1931 r. - dowódca oddziałów Leningradzkiego Okręgu Wojskowego.Od 1935 r. - dowódca oddziałów Moskiewskiego Okręgu Wojskowego.Od czerwca 1937 r. - dowódca oddziałów Białoruskiego Okręgu Wojskowego11.
11 czerwca 1937 r. brał udział w procesie Tuchaczewskiego i innych. 21 listopada 1937 r. na posiedzeniu Rady Wojskowej przy Ludowym Komisarzu Obrony doszło do wyjątkowo lekkomyślnego zachowania Biełowa. Dowódca nie bał się oświadczyć, że "czystka" wszystkich szczebli kadry dowódczej pociąga za sobą przerwę w szkoleniu bojowym i politycznym oddziałów. Było wiele zapewnień, było wiele plotek - mówił Iwan Panfiłowicz - kiedy ludzie załatwiali porachunki, kiedy niewłaściwą osobę brano za wroga. Ludzie, których ani partia, ani inny porządek nie oceniał źle, byli zabierani przez organa NKWD".
7 stycznia 1938 r. został aresztowany. Został zastrzelony 29 czerwca 1938 r.
I.P. Biełow został zrehabilitowany 26 listopada 1955 r.
Przetłumaczono www.DeepL.com z https://www.peoples.ru/military/commander/ivan_belov/