Gazeta dla robotniczych mas
Pierwszy numer „Czerwonego Sztandaru” ukazał się już w listopadzie 1902 roku, gdy Dzierżyński pozostawał w
Zakopanem. Motto gazety brzmiało: „A kolor jego jest czerwony, bo na nim robotnicza krew”. Wydrukowany był w
Szwajcarii w ilości 2000 egzemplarzy. W późniejszym okresie jego wydawanie przejęła drukarnia Aleksandra Rippera w
Krakowie przy ulicy Zielonej 7 (obecnie ulica Sarego) i drukarnia Władysława Teodorczuka przy ulicy Filipa 11.
Nikt wówczas nie przypuszczał, że gazeta robotnicza ukazywać się będzie regularnie aż do sierpnia 1918 roku,
towarzysząc klasie robotniczej w jej walce. Na jej łamach poświęcano bardzo dużo miejsca zagadnieniom ruchu
robotniczego w innych krajach i ważnym wydarzeniom politycznym. Pełniła rolę kształtującą świadomość
socjalistyczną, zachęcała robotników do walki o swoją przyszłość i utwierdzała ich w jej słuszności.