FELIKS DZIERŻYŃSKI NA KOLEI

5 stycznia 1922 roku Dzierżyński wyjechał pociągiem o numerze 387 (II) ze swoimi czterdziestoma pracownikami na Syberię, aby osobiście dokonać inspekcji kolei. Znowu nie było go w domu. Spał w wagonie, który był zarazem jego biurem. Ciągła praca i niezliczone dyskusje ożywiały jego pomysłowość, uczulały na problemy i sprawiały, że jego czas pracy wynosił prawie całą dobę, nie licząc krótkiego (jak zwykle) snu. Był w swoje obowiązki całkowicie zaangażowany, żył problemami ludzi, transportu, wszystkiego sam dotykał i przekonywał się na własnej skórze. Jego wiedza z zakresu transportu bardzo się powiększyła – do tego stopnia, że w rozmowach ze specjalistami nie można było wywnioskować, że nie miał fachowego wykształcenia, a tym bardziej, że jego edukacja skończyła się na ostatniej klasie gimnazjum. Już dwa miesiące po objęciu stanowiska wygłosił referat i zaimponował nim osobom, które swoją kolejarską wiedzę zdobywały latami. Znał już doskonale terminologię, choć na samym początku nie wiedział dokładnie, co oznacza „remont kapitalny” i czym się różni od „remontu średniego”, a na początku swojej pracy na Syberii na pytania o osiągnięcia odpowiedział: Jestem tu dopiero szósty dzień. Nie umiem od razu osiągać efektów.

5 января 1922 года Дзержинский отправился на поезде № 387 (II) со своими сорока сотрудниками в Сибирь, чтобы лично осмотреть железную дорогу. И снова его не было дома. Он спал в карете, которая также была его кабинетом. Постоянная работа и бесчисленные обсуждения оживили его изобретательность, привлекли внимание к проблемам и сделали его рабочее время почти круглосуточным, не считая короткого (как обычно) сна. Он был полностью вовлечен в свои обязанности, он жил проблемами людей, транспорта, он все трогал и переживал сам. Его знания в области транспорта чрезвычайно расширились - настолько, что в разговорах со специалистами невозможно было предположить, что он не имеет специального образования, не говоря уже о том, что его образование закончилось в последнем классе средней школы. Всего через два месяца после вступления в должность он выступил с докладом и поразил им людей, потративших годы на приобретение знаний о железной дороге. Он уже хорошо знал терминологию, хотя в самом начале не знал точно, что такое "капитальный ремонт" и чем он отличается от "среднего ремонта", а в начале своей работы в Сибири, когда его спросили о достижениях, он ответил: "Я здесь всего шесть дней. Я не могу сразу добиться результатов 

On January 5, 1922, Dzerzhinsky left on train number 387 (II) with his forty employees for Siberia to inspect the railway in person. Again he was not at home. He slept in the carriage, which was also his office. The constant work and innumerable discussions enlivened his ingenuity, sensitized him to problems and made his working hours almost round the clock, not counting his short (as usual) sleep. He was completely involved in his duties, he lived the problems of people, of transport, he touched and experienced everything himself. His knowledge of transport increased enormously - so much so that in conversations with specialists it was impossible to infer that he had no specialist training, let alone that his education had ended in the last year of secondary school. Just two months after taking up his post, he delivered a paper and impressed people who had spent years acquiring their railway knowledge with it. He already knew the terminology very well, although at the very beginning he didn't know exactly what "major overhaul" meant and how it differed from "medium overhaul", and at the beginning of his work in Siberia, when asked about his achievements, he replied: "I've only been here six days. I can't produce results straight away 


Sed pede ullamcorper amet ullamcorper primis, nam pretium suspendisse neque, a phasellus sit pulvinar vel integer.