WOJCIECH TRĄMPCZYŃSKI

Na uroczystym posiedzeniu Sejmu 18 maja 1920 roku marszałek Trąmpczyński zwracał się podniośle i zarazem naiwnie do Wodza Naczelnego: Od czasów Kircholmu i Chocimia naród polski takich triumfów oręża swego nie przeżywał. Historia nie widziała jeszcze kraju, który by w tak trudnych warunkach jak nasze stworzył swoją państwowość. W takiej oto chwili zwycięski pochód na Kijów dał narodowi poczucie własnej siły, wiarę we własną przyszłość, wzmógł jego dzielność duchową, a przede wszystkim stworzył podstawę do pomyślnego i stałego pokoju, którego wszyscy tak bardzo pragniemy. Cała Polska jest zgodna w pragnieniu, aby ludność przez naszą armię uwolniona stanowiła sama o swoim losie, o formie swojej państwowości i o formie swoich rządów. Armia nasza na ostrzach bagnetów niesie wolność ludności, przez tyle lat gnębionej. W Tobie, Naczelny Wodzu, bez względu na różnice partyj, widzimy symbol ukochanej naszej Armii, armii o takiej sile, jakiej naród nasz nawet w swoich najświetniejszych czasach nie posiadał…  
Во время торжественного заседания Сейма 18 мая 1920 года маршал Тромпчиньский обратился к главнокомандующему одновременно торжественно и наивно: Со времен Кирхольма и Хоцима польская нация не переживала таких триумфов оружия. История еще не знала страны, которая создавала бы свою государственность в таких сложных условиях, как наша. В такой момент победный марш на Киев дал народу ощущение собственной силы, уверенность в собственном будущем, укрепил его духовное мужество и, прежде всего, создал основу для успешного и прочного мира, которого мы все так желаем. Вся Польша едина в желании, чтобы народ, освобожденный нашей армией, сам решал свою судьбу, форму своей государственности и форму своего правительства. Наша армия несет свободу населению, которое столько лет угнеталось штыками. В Вас, Главнокомандующий, независимо от партийных разногласий, мы видим символ нашей любимой армии, армии такой мощи, какой не было у нашего народа даже в его самые славные времена...  


During a solemn session of the Sejm on 18 May 1920, Marshal Trąmpczyński addressed the Commander-in-Chief both solemnly and naively: Since the times of Kircholm and Chocim the Polish nation has not experienced such triumphs of arms. History has not yet seen a country which would create its statehood in such difficult conditions as ours. At such a moment, the victorious march on Kiev gave the nation a sense of its own strength, confidence in its own future, strengthened its spiritual courage, and above all created the basis for a successful and lasting peace, which we all desire so much. All of Poland is united in the desire that the people, freed by our army, should decide their own destiny, the form of their statehood and the form of their government. Our army carries the freedom of a population that has been oppressed for so many years with bayonets. In you, Commander-in-Chief, irrespective of party differences, we see the symbol of our beloved Army, an army of such strength that our nation did not have even in its most glorious times...  


Sed pede ullamcorper amet ullamcorper primis, nam pretium suspendisse neque, a phasellus sit pulvinar vel integer.