MICHAIŁ SIERGIEJEWICZ KIERDOV

Michaił Siergiejewicz Kiedrow (ros. Михаил Сергеевич Кедров,) urodził się  12 lutego (24) 1878 w Moskwie. Studiował na Uniwersytecie Moskiewskim, którego nie ukończył. Od 1901 członek SDPRR, bolszewik, działacz organizacji partyjnych w Niżnym Nowogrodzie, Jarosławiu i Symferopolu, w październiku 1905 organizował towarzystwa robotnicze w Kostromie. 

Agent KC SDPRR ds. rozpowszechniania literatury partyjnej, kierował wydawnictwem książkowym „Zierno”, w którym wydawał prace Lenina, aresztowany za działalność wywrotową, 1912 emigrował do Szwajcarii, skąd wrócił do Rosji w 1916. 

Od maja 1917 członek Organizacji Wojskowej przy KC SDPRR(b) i Wszechrosyjskiego Biura Organizacji Bolszewickich w Piotrogrodzie, od listopada 1917 członek Kolegium Ludowego Komisariatu ds. Wojskowych, komisarz ds. demobilizacji rosyjskiej armii. Od września 1918 szef Wydziału Wojskowego, a od stycznia 1919 Wydziału Specjalnego Czeki, jednocześnie od marca 1919 członek Kolegium Czeki. Jeden z kierowników organów karnych władzy radzieckiej, organizował ogłoszenie „wrogów ludu” i przeprowadzanie represji w szeregach Armii Czerwonej. 

Od maja 1919 specjalny pełnomocnik Czeki w Wołogdzie, później na Frontach Południowym i Zachodnim. Znany z wyjątkowego okrucieństwa, m.in. z utopienia dwóch wziętych do niewoli „białych” oficerów i z planów wymordowania ludności Wołogdy i innych miast na północy Rosji. Organizator obozów koncentracyjnych i kat rosyjskiej Północy. Po tym, jak został przewodniczącym Wydziału Specjalnego Czeki i członkiem zarządu NKWD, nawet wśród swoich wyróżniał się patologicznym okrucieństwem i sadyzmem. To właśnie Kedrow założył obozy w Archangielsku, Wołogdzie, Kotłasie, Łodeynoje Pole, Naryan-Marze, Soł-Wychegodsku, Uchcie i Kholmogorach. Ten ostatni obóz stał się bazą dla przyszłego pierwszego na świecie obozu koncentracyjnego nowego typu - Sołowieckiego Obozu Specjalnego. Więził dzieci w wieku 8-14 lat, a szczególnie upodobał sobie torturowanie dziewcząt gimnazjalnych na oczach rodziców i strzelanie do rodziców w obecności dzieci. Kierował karnymi ekspedycjami do Woroneża i Wołogdy. Również i tam Kedrow zasłynął tam z wyjątkowego okrucieństwa. W 1919 r. przez obwód wołogodzki przejechał pociąg karny. Zatrzymywał się na każdej stacji, a oddziały Łotyszy i marynarzy rozpoczęły "wojskowo-rewolucyjną inspekcję", w wyniku której aresztowano setki osób, a większość z nich rozstrzelano na miejscu bez procesu. Podobnie brutalnie postępował Kedrow na północy. W Archangielsku umieścił 1200 oficerów na barce, zalał ją wodą i strzelał z karabinów maszynowych do tych, którzy próbowali uciec. W maju 1921 r. w pobliżu miejscowości Kholmogory, miejsca urodzenia Łomonosowa, zorganizowano obóz koncentracyjny, w którym w ciągu pierwszego roku z powodu zimna i chorób zmarło ponad 8000 osób.

Okrucieństwa Kedrowa osiągnęły taki poziom, że musiał on zostać odwołany z WCzK. Nie przeszkodziło mu to jednak w późniejszej pracy w Prokuraturze Wojskowej przy Sądzie Najwyższym ZSRR. Został odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru - najwyższym odznaczeniem państwowym w tamtych czasach. 

W kwietniu 1939 aresztowany i osadzony w wewnętrznym więzieniu NKWD. Z listu Kedrowa do Komitetu Centralnego partii: "Cierpię niewinnie. Uwierz mi. Czas pokaże. Nie jestem prowokatorem, agentem carskiej gwardii, nie jestem szpiegiem, nie jestem członkiem antysowieckiej organizacji (...) Z ponurej celi więzienia w Lefortowie wołam do Was o pomoc. Usłyszcie krzyk przerażenia, nie przechodźcie obojętnie, wstawiajcie się, pomóżcie zniszczyć koszmar przesłuchań, ujawnijcie błąd".
 
9 lipca 1941 na rozprawie został uniewinniony, jednak mimo to później został rozstrzelany na osobiste polecenie Ławrientija Berii 28 października (lub 2 grudnia) 1941 roku w Saratowie (albo Barl=boszu zależnie od źródeł). 

W 1953 pośmiertnie zrehabilitowany. 


 "...historyk Siergiej Melgunow w swojej pracy "Czekistowski Olimp" opisuje dziwne zachowania Kedrowa: "Z wykształcenia lekarz, a z zawodu emigrant polityczny, Kedrow zajął się "nauką" w Paryżu. Powiedziano mi, że postanowił zbadać proces połykania w organizmie człowieka. Pochodzący z zamożnej, "burżuazyjnej" rodziny Kedrow był człowiekiem zamożnym i mógł sobie pozwolić na różnego rodzaju dziwactwa. A jego dziwactwa rzeczywiście okazały się dziwactwami. Mówi się, że godzinami kontemplował, a raczej przeżywał swój własny proces przełykania, pożerając niezliczone ilości cukierków "draże". Dr Kedrow przeprowadził inny eksperyment na swoich dzieciach. Po obliczeniu potrzebnej im liczby "kalorii" głodził je, nie pozwalając im przekroczyć ustalonej normy. Kedrow już wtedy był maniakiem".

Melgunov Sergey, Chekist Olympus. Pod redakcją Y.N.Emelyanova. 2nd ed. Moskwa, wydawnictwo Iris-Press. 2008. Cyt. za: Dmitry Sokolov. Punisher z dyplomem lekarza. Russian Line IA, Moskwa.

Revekka Mayzel-Kedrova, jego żona (przedstawicielka najbardziej humanitarnego zawodu - pielęgniarki) nie pozostała daleko w tyle za swoim mężem. Informacje o jej działalności katowskiej przeciekły nawet do gazet. Osobiście zastrzeliła 87 oficerów i 33 tubylców oraz zatopiła barkę z pięciuset uchodźcami. Nie poprzestając na masakrach w Archangielsku i Kholmogorach, Kedrowowie udali się do Sołowek i przeprowadzili tam krwawą czystkę.  


Przetłumaczono na podstawie źródeł: 
https://www.solovki.ca/camp_20/mikhailKedrov.php
https://pl.wikipedia.org/wiki/Michai%C5%82_Kiedrow_(czekista)
Tłumaczenie" www.deepl.com


Sed pede ullamcorper amet ullamcorper primis, nam pretium suspendisse neque, a phasellus sit pulvinar vel integer.