FIODOR ILJICZ DAN

Fiodor Iljicz Dan jeden z przywódców i teoretyków mienszewizmu urodzony w żydowskiej rodzinie aptekarza 19 października 1871 w Petersburgu jako Fiodor Gurwicz. W 1895 ukończył wydział lekarski Uniwersytetu Juriewa. Od czasów studiów aktywny w ruchu socjaldemokratycznym, członek Związku Walki o Wyzwolenie Klasy Robotniczej. W 1896 został aresztowany i zesłany na 5 lat do guberni wiackiej. 

W 1901 roku wyemigrował do Berlina, gdzie wstąpił do grupy pomocu Iskra, a także dwa lata później uczestniczył w przygotowaniach do II Zjazdu SDPRR. Zanim on się odbył, został znów aresztowany i zesłany na Syberię w 1902 roku, skąd uciekł. Po podziale socjaldemokratów przyłączył się do mieńszewików. Na mocy amnestii wrócił do Rosjii, gdzie od 1913 roku pracował jako redaktor gazety „Głos socjaldemokratów”. Został członkiem mieńszewiskiego KC. W czasie wojny w 1915 roku ponownie aresztowany i zesłąny na Syberię, gdzie został zmobilizowany jako lekarz wojskowy. 

Po rewolucji lutowej 1917 ideolog i jedna z najbardziej aktywnych postaci ruchu mieńszewickiego. Zatrudniony jako lekarz w Ludowym Komisariacie Zdrowia, na Wszechrosyjskich Zjazdach Rad w 1919 i 1920 roku przemawiał w imieniu mieńszewików, zaś dwa lata później zesłany za granicę jako wróg władzy rad w czasie słynnej wywózki inteligencji. 

Od 1923 roku po śmierci Juliusza Martova aż do 1940 roku stanał na czele partii mieńszewiskiej na uchodźctwie. Resztę życia spędził w USA biorac udział w tworzeniu Międzynarodówki Socjalistycznej. W 1923 pozbawiono go obywatelstwa ZSRR. W latach 1941-1947 publikował w USA pismo „Nowy Put”, organ emigracji mieńszewickiej. Zmarł 22 stycznia 1947 w Nowym Jorku.

LINK


Sed pede ullamcorper amet ullamcorper primis, nam pretium suspendisse neque, a phasellus sit pulvinar vel integer.