ŚLUB ZOFII I FELIKSA

O dziesiątej rano, 10 listopada 1910 roku w kościele św. Mikołaja w Krakowie przy ulicy Kopernika na ślubnym kobiercu stanęli Feliks Dzierżyński i Zofia Julia Muszkat. W roli świadków występowali czeladnik krawiecki Mieczysław Bobrowski i student medycyny Syryusz (Sergiusz – Z. F.) Bogocki, a sakramentu udzielił ksiądz Rychlak. Musiał być to bardzo skromny ślub. Odnieść można wrażenie, że była to czysta formalność bez żadnej głębi przeżyć. Ale zanim młoda para powiedziała sakramentalne „tak”, należało wypełnić ankietę, odpowiadając na szereg pytań. Zofia musiała między innymi wypowiedzieć się czy rodzice zezwalają na ślub, czy nie jest zmuszona do zamążpójścia, czy wcześniej nie ślubowała żyć na zawsze w czystości lub wstąpić do zakonu, czy narzeczony nie jest spokrewniony i czy nie zaręczyła się z innym. Kościół katolicki ciekaw był czy nie zgrzeszyła z ojcem, bratem, wujem lub jakim krewnym tego narzeczonego, a na wypadek, gdyby panna młoda była wdową, dociekliwość kościoła zmierzała w innym kierunku: czyś nie przyrzekła jeszcze za życia twego męża narzeczonemu, że za niego pójdziesz? Czyś nie zgrzeszyła z twoim narzeczonym za życia twego męża?
В десять часов утра 10 ноября 1910 года Феликс Дзержинский и Зофья Юлия Мушкат вошли в костел Святого Николая в Кракове на улице Коперника. Мечислав Бобровский, ученик портного, и Сирюш (Сергиуш - З.Ф.) Богоцкий, студент-медик, выступали в качестве свидетелей, а таинство проводил отец Рыхлак. Наверное, это была очень скромная свадьба. Может сложиться впечатление, что это была чистая формальность без какой-либо глубины опыта. Но прежде чем молодая пара произнесла причастное "да", они должны были заполнить анкету, ответив на ряд вопросов. Среди прочего, Софи должна была сказать, разрешили ли ее родители свадьбу, не принуждали ли ее к браку, давала ли она ранее обет жить в целомудрии вечно или вступить в религиозный орден, был ли ее жених родственником и была ли она помолвлена с другим мужчиной. Католическую церковь интересовало, согрешила ли она с отцом, братом, дядей или любым другим родственником своего жениха, а в случае, если невеста была вдовой, запросы церкви шли в другом направлении: не обещала ли ты своему жениху еще при жизни мужа, что выйдешь за него замуж? Не согрешила ли ты со своим женихом, когда твой муж был еще жив? 
At ten o'clock in the morning, on 10 November 1910, Feliks Dzierżyński and Zofia Julia Muszkat set foot in the Church of St. Nicholas in Kraków on Kopernika Street. Mieczysław Bobrowski, a tailor's apprentice, and Syryusz (Sergiusz - Z. F.) Bogocki, a medical student, acted as witnesses, and the sacrament was administered by Father Rychlak. It must have been a very modest wedding. One could get the impression that it was a pure formality without any depth of experience. But before the young couple said the sacramental 'I do', they had to fill in a questionnaire, answering a number of questions. Among other things, Sophie had to say whether her parents allowed the wedding, whether she was not forced to marry, whether she had previously vowed to live in chastity forever or to join a religious order, whether her fiancé was related and whether she was engaged to another man. The Catholic Church was interested in whether she had sinned with her fiancé's father, brother, uncle or any other relative, and in case the bride was a widow, the church's inquiries went in another direction: had you not already promised your fiancé while your husband was still alive that you would marry him? Did you not sin with your fiancé while your husband was still alive? 


Sed pede ullamcorper amet ullamcorper primis, nam pretium suspendisse neque, a phasellus sit pulvinar vel integer.